توضیحات

Life is Strange: Before the Storm

 

شاید اولین باری که نام Life is Strange را می‌شنوید، خود به خود به یاد بازی‌های فانتزی متوسطی بیفتید که اکثرا برای مخاطب کودک و نوجوان ساخته می‌شوند. دست کم من که اینطور تصور می‌کردم! زندگی عجیب است؟! چه کسی حاضر است چنین اسمی را روی بازی‌اش بگذارد؟ با گذشت زمان و تجربه‌ی بازی این تصور جایش را به یک باور بسیار محکم داد؛ این که آری! زندگی واقعا عجیب است!

تیم جوان Dontnod کار خود را با خلق بازی‌ای به نام Remember Me آغاز کرد. اثری که بسیاری از منتقدان به جان آن افتادند و به خاطر گیم‌پلی و عناصر ضعیفش سرزنشش کردند. Remember Me هرچقدر هم که بد بود، دستاوردهای بزرگی داشت که کسی نمی‌توانست منکر آن‌ها شود. اعضای Dontnod پتانسیل‌های خود را می‌شناختند و به خوبی از ضعف‌ها و قوت‌های اثرشان آگاه بودند. درست به همین خاطر بود که تصمیم گرفتند از چنگ‌اندازی به ژانرهایی که فوت و فن کار با آن‌ها را بلد نیستند دست بکشند و روی چیزی تمرکز کنند که می‌توانند در آن به معنای واقعی بدرخشند.

Life is Strange، حاصل این تصمیم بود و برعکس Remember Me توانست محبوبیت فراوانی را برای این تیم به ارمغان آورد. حذف بخش‌های اکشن و تمرکز صرف روی داستان، شخصیت‌ها و فضاسازی و همینطور کنار گذاشتن سبک گرافیک واقع‌گرایانه، Life is Strange را به موفقیت رساند و آن را به یکی از مهم‌ترین عناوین اسکوئر اینکس تبدیل کرد. نخستین فصل از این بازی، نقاط قوت فراوانی داشت و همین باعث می‌شد ساخت دنباله‌ای برای آن بسیار دشوار به نظر برسد. استودیوی Dontnod تصمیم گرفت پیش از این که به سراغ فصل بعدی برود کار روی بازی جدیدی را آغاز کند. اثری با حال و هوای گاثیک و دراکولایی و این بار با همکاری Focus Home Interactive. با آغاز شدن روند ساخت این بازی که Vampyr نام گرفت، وظیفه‌ی ساخت نسخه‌ای فرعی از سری Life is Strange بر عهده‌ی تیم کوچکی به نام Deck Nine افتاد. آن‌ها که پیشتر با نام Idol Minds شناخته می‌شدند نام تیم خود را عوض کرده و کار روی Life is Strange جدید را آغاز کردند. بازی‌ای که با نام Before The Storm شناخته می‌شد.

داستان بازی اصلی درباره‌ دختری دبیرستانی به نام مکس بود. دختری که به دلایلی نامعلوم توانایی جا‌به‌جایی زمان را به دست آورده و تصمیم گرفته بود از این قابلیت برای نجات جان دوستش کلویی استفاده کند. مکس چندین بار جان کلویی را از مرگ نجات می‌دهد و هر بار در موقعیت‌های گوناگون به یاری او می‌شتابد. اما غافل از این که دستکاری‌های او در سرنوشت قوانین طبیعی را به هم ریخته و باعث شده اتفاقات عجیب و غیر عادی‌ای در شهر آرکیدیا بی رخ دهد.

پایه و اساس داستان Life is Strange بر اساس تیتر پژوهشی که درباره‌ی وجود اثر پروانه‌ای در ریاضیات انجام شده بود شکل گرفته است. «آیا بال زدن پروانه‌ای در تگزاس می‌تواند موجب رخ دادن طوفانی در آفریقا شود؟» از منظر قوانین فیزیک، چنین اتفاقی ممکن است. همه‌ی این چیزهای عجیب و غریب زیر سر نظریه‌ای به نام «نظریه‌ی آشوب» (Chaos Theory) است که بیان می‌دارد در برخی از سامانه‌ها، با رخ دادن تغییرات بسیار کوچک، پیامدهای بسیار بزرگ حاصل می‌شوند. این پدیده به اثر پروانه‌ای مشهور شده که به اشکال فراوانی در زندگی روزانه دیده می‌شود. اثر پروانه‌ای در علومی مانند اقتصاد، مدیریت، ریاضیات و… کاربرد دارد و صدالبته هسته‌ی اصلی داستان Life is Strange را تشکیل می‌دهد. جالب است بدانید که این موضوع پیشتر نیز توسط فیلم The Butterfly Effect مورد استفاده قرار گرفته.

تغییراتی که مکس در زمان حال انجام می‌دهد موجب رخ دادن تغییرات گسترده در آینده می‌شوند. نجات دادن زندگی کلویی باعث می‌شود طوفانی سهمگین بندر آرکیدیا را نابود کند. در حالی که اگر مکس چنین کاری را انجام نمی‌داد، این اتفاق به وقوع نمی‌پیوست. مکس در آخرین لحظات به این نتیجه می‌رسد که نجات دادن کلویی دلیل اصلی تمام این اتفاقات است. شکی در این نیست که فصل اول داستان زیبایی داشت و توانست توفیقات فراوانی را در شاخه‌های مختلف کسب کند. با این حساب کار تیمی که قرار است یک پیش‌درآمد از بازی کنونی بسازد واقعا سخت است. شاید همه چیز از شکست تیم دک ناین حکایت داشت اما در واقع از نظر من اینطور نیست!

داستان بازی Life is Strange: Before the Storm

داستان این سه اپیزود پیش از وقوع اتفاقات اصلی رخ می‌دهد. زمانی که کلویی هنوز دختری نوجوان است و به وضعیت تلخی که در فصل اول بازی از او دیدیم دچار نشده. او طی اتفاقاتی با دختری به نام ریچل آشنا می‌شود و دوستی آن‌ها ادامه پیدا می‌کند و محکم می‌شود. در این بازه‌ زمانی کلویی از مشکلات خانوادگی فراوانی رنج می‌برد. پدر او در حادثه‌ای جان خود را از دست داده و این اتفاق زندگی او را به کلی دگرگون کرده است. از طرفی مادرش پس از یک سال تصمیم گرفته مجددا زندگی زناشویی را از سر بگیرد و با مرد دیگری به نام دیوید ازدواج کند. کسی که کلویی تمام دلایل کافی را برای متنفر بودن از او دارد. بر خلاف کلویی، ریچل در خانواده‌ای آرام و سالم بزرگ شده و تا کنون هیچ گاه چنین مشکلاتی را در زندگی خود تجربه نکرده است. ریچل به معنای واقعی، نقطه‌ی مقابل کلویی است. او دانش‌آموزی کامل است که در هر زمینه‌ای که کلویی در آن ضعیف است، حرفی برای گفتن دارد. نمرات عالی، استعدادهای فراوان و احترام سایر دانش‌آموزان و معملمان چیزهایی است که ریچل و کلویی در آن‌ها صد و هشتاد درجه با یکدیگر اختلاف دارند. اما شاید همین اختلاف نجومی است که نهایتا آن‌ها را به یکدیگر رسانده.

در ادامه‌ی داستان، مشکلات پیچیده‌ی خانوادگی این بار برای ریچل رخ می‌دهند و زندگی او نیز همانند کلویی دچار تزلزل می‌شود. اینجاست که بوجود امدن احساس همدردی بیشتر، آن دو را به یکدیگر نزدیک‌تر می‌کند. داستان در ادامه رابطه‌ی ریچل و کلویی را به شکلی بسیار نزدیک و با ریزترین جزئیات شرح می‌دهد و کاری می‌کند تا حدی با کلویی همذات پنداری کنید که پس از مدتی واقعا نسبت به ریچل و وضعیتی که درون آن قرار دارد احساس وظیفه خواهید کرد.

نخستین فصل از Life is Strange در کنار کاستی‌هایش میوه‌های فراوانی نیز داشت. یکی از این میوه‌ها شخصیت‌پردازی خاص آن بود که بدون شک سال‌ها در ذهن بازی‌بازها خواهد ماند. یکی از نگرانی‌هایی که درباره‌ی Before The Storm وجود داشت، واهمه از ضعیف شدن شخصی پردازی بود.

شخصا به عنوان یکی از طرفداران بازی قبلی، پس از تجربه‌ی بازی، شخصیت پردازی این نسخه‌ی سه اپیزودی را به قدرتمندی بازی اصلی می‌دانم. شخصیت‌ها هنوز هم یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های بازی هستند و آنقدر عالی پرداخته شده‌اند که محال است باورشان نکنید. اعمال و دیالوگ‌های شخصیت‌های بازی، از فرعی‌ها گرفته تا اصلی‌ها آنقدر حساب شده و عالی است که گویی این داستان قبلا برای انسان‌هایی واقعی اتفاق افتاده است. شخصیت پردازی در این نسخه مخصوصا زمانی به اوج درخشش خود می‌رسد که بازیباز با شخصیت‌های قدیمی ملاقات می‌کند. دانش‌آموزان مدرسه، معلمان و مدیران و سایر کسانی که در فصل اول با آن‌ها آشنایی نسبی کسب کردیم، این بار با شمایلی جوان‌تر و کم سن و سال‌تر بازگشته‌اند و دیدن و صحبت کردن با آن‌ها یکی از جذاب‌ترین تفریحاتی است که در Before the Storm انتظارتان را می‌کشد. در کنار شخصیت پردازی مثال زدنی و کوبنده‌ی بازی اما می‌توان مهم‌ترین دستاورد بازی‌های Life is Strange را ایجاد حس همذات پنداری آن هم در سطحی فوق‌العاده دانست. فصل اول از این حیث خارق‌العاده عمل می‌کرد و پس از چند ساعت بازی، کاملا می‌توانستید خود را جای مکس احساس کنید. نظر من این است که این میزان در بازی جدید حتی بسیار شدیدتر هم شده. حقیقتا هر چه فکر می‌کنم می‌بینم واقعا پیش نیامده (و یا دست کم، کم پیش آمده!) که در یک بازی تا این اندازه درون جلد شخصیت اصلی فرو روم. حس فوق‌العاده‌ای که درباره‌اش صحبت می‌کنم را احتمالا نه در صنعت گیم، بلکه در سینما، تلوزیون و ادبیات نیز پیدا نخواهید کرد.

سیستم مورد نیاز

OS : Windows 7 or above (64-bit Operating System Required)

CPU : Intel Core i3-2100 (3.1GHz) or AMD Phenom X4 945 (3.0GHz)

GPU : AMD Radeon R7 250 or NVIDIA Geforce GTX 650

HDD : 14 GB available space

RAM : 3 GB RAM